| Auteur: Pim / Supervisor: Pim / Co-auteur: Daan / Niveau: Gevorderd / Paginastatus: Concept. Laatste bewerking: Pim. Zie ook Handleiding. Eerste Hulp Wiki zoekt schrijvers! Schrijf jij ook mee? |
In Response wordt de eerste reactie van het slachtoffer getest. Dat is een logische stap, aangezien we eerst contact maken met het slachtoffer alvorens te starten met het verlenen van Eerste Hulp. Indien er een acuut levensbedreigende aandoening is (zoals een hevige actieve bloeding), zal het contact kortstondig zijn en men direct het probleem aanpakken. Lijkt er niet een acuut probleem te zijn dan is er meer tijd om vragen te stellen over wat er aan de hand is, wat het ongevalsmechanisme is geweest en wat je voor het slachtoffer kunt betekenen.
Bij de eerste benadering van het slachtoffer kan men al veel informatie krijgen, indien het slachtoffer de ogen open heeft en praat, is hij aanspreekbaar en zullen zijn vitale functies niet dusdanig ernstig bedreigd zijn dat acuut ingrijpen vereist is. Reageert het slachtoffer niet op aanspreken, loop dan direct de rest van de ABCDE-methodiek af. De controle van de Response (reactie) heeft dus met name een functie in het onderscheid maken tussen een acuut bedreigd slachtoffer, en een slachtoffer waarbij je wat meer tijd hebt.
Om een goede indruk te krijgen van de Response, kan men als eerste hulpverlener de AVPU score bepalen:
- Spreek het slachtoffer luid en duidelijk aan:
- Het slachtoffer reageert, maakt contact, is helder en adequaat (Alert)
- Het slachtoffer reageert, maar zakt weg na aanspreken en moet herhaaldelijk wakker gehouden worden (Verbal)
- Het slachtoffer reageert niet op aanspreken, maar wel bij pijn of nadrukkelijk aanschudden (Pain)
- Het slachtoffer reageert geheel niet. (Unresponsive)
Dit is samengevat in deze tabel:
| AVPU | Testen | Reactie |
|---|---|---|
| Alert | Het slachtoffer is alert en spreekt met de hulpverlener | Het slachtoffer reageert adequaat op vragen |
| Verbal | Het slachtoffer wordt duidelijk aangesproken | Het slachtoffer opent de ogen als hij wordt aangesproken |
| Pain | Er wordt geschud of een pijnprikkel toegediend | Het slachtoffer reageert op de pijn door de plaats van pijn op te zoeken, te bewegen, terug te trekken of te kreunen |
| Unresponsive | Er wordt aangesproken en een pijnprikkel toegediend | Er is geen reactie op de toegediende prikkels |
Let op: Zorg ervoor dat bij het schudden van een slachtoffer de nek en rug zo min mogelijk bewegen. Bij wervelletsel kan het letsel verergeren! De pijnprikkel wordt niet meer aangeleerd in de basis EHBO omdat dit vaak verkeerd werd uitgevoerd. Let bij het toedienen van een pijnprikkel zowel op gevaar voor jezelf (plotselinge agressie) en op gevaar voor het slachtoffer: Plotselinge pijn kan een hetige beweging veroorzaken die ook gevaar kan opleveren bij wervelletsels.
In de Response wordt verder zo mogelijk kortstondig navraag gedaan naar de klachten van het slachtoffer, het ongevalsmechanisme en andere zaken die op dat moment van belang kunnen zijn. Een uitgebreide anamnese (vraaggesprek) vindt later plaats als de vitale functies gecontroleerd zijn.
Terug naar Danger. Verder naar Shout for help.
Bronvermeldingen
Op deze pagina wordt onder andere gebruik gemaakt van de volgende bronnen:[1][2][3][4][5][6]
- ↑ ATLS: Advanced Trauma Life Support Program for Doctors, 8th Edition, American College of Surgeons (American College of Surgeons, Chicago, 2008) ISBN 978-1-880696-31-6
- ↑ Acute Geneeskunde, zesde druk, Thijs et al. (Elsevier 2005) ISBN 90-352-2754-9
- ↑ Acute Medical Emergencies, The Practical Approach, Second Edition, Advanced Life Support Group (Wiley-Blackwell 2010) ISBN 978-0-7279-1854-3
- ↑ De Nederlandse Uitgave van Prehospital Trauma Life Support, NAEMT, Tweede druk (Elsevier Gezondheidszorg 2007) ISBN 978-0-323-03331-2
- ↑ Blokboek Vaardigheden Acute Geneeskunde, Editie 2011-2012 (UMCN VAG)
- ↑ SIGMA HANDBOEK, Daan Weerheijm