Cookies help us deliver our services. By using our services, you agree to our use of cookies.

Wervelplank

Versie door Pim (Overleg | bijdragen) op 1 apr 2012 om 18:26 (hernoemde Spineboard naar Wervelplank: Nederlandse term)

Auteur: Pim / Supervisor: Pim / Co-auteur: [[]] / Niveau: Gevorderd/Expert / Paginastatus: Incompleet. Laatste bewerking: Pim. Zie ook Handleiding.

Eerste Hulp Wiki zoekt schrijvers! Schrijf jij ook mee?


Een Spineboard of wervelplank is een hulpmiddel dat door de ambulancedienst wordt gebruikt om de gehele wervelkolom te immobiliseren. Een slachtoffer wordt op de wervelplank geïmmobiliseerd als er een verdenking bestaat op wervelletsel of wanneer het ongevalsmechanisme aanleiding kan geven tot wervelletsel, zoals bij het hoogenergetisch trauma. Denk hierbij aan een val van hoogte, een auto-ongeval met hoge snelheid of een aanrijding tussen een vrachtauto en een voetganger.

De wervelplank bestaat uit een langwerpige kunststof plank met langs alle zijden handvaten. Het slachtoffer krijgt eerst een nekkraag om en de nek wordt doormiddel van manuele fixatie onbeweeglijk gehouden. Vervolgens legt men het slachtoffer doormiddel van de log-roll op de wervelplank, waarbij de rug 'in-line' gehouden wordt. Dat wil zeggen dat de rug in een rechte lijn gehouden wordt zonder dat de wervelkolom om zijn as draait. Daarna wordt het slachtoffer in combinatie met een 'spin' vast 'gespind' op de wervelplank. Het hoofd wordt vastgezet met de zogenaamde 'headblocks'. Waar nodig wordt 'padding' toegevoegd. Padding is opvulling om lege ruimtes te vullen en het comfort te verhogen. Pas als zowel de spin, als nekkraag en headblocks geplaatst zijn is de wervelkolom adequaat geïmmobiliseerd.

Het streven is om het slachtoffer zo kort mogelijk op de wervelplank te laten liggen, de wervelplank is immers hard en kan, ook bij jongeren, decubitus veroorzaken. Het slachtoffer wordt in het ziekenhuis meestal na de eerste ABCDE evaluatie op een speciale traumatras gelegd die is voorzien van een speciale zachte matras. De nekkraag mag pas af op het moment dat er röntgenfoto's gemaakt zijn van de wervelkolom en hierop geen botbreuken te zien zijn.