Precordiale stomp

Auteur: Pim / Supervisor: Pim / Co-auteur: [[]] / Niveau: Gevorderd/Expert / Paginastatus: Concept. Laatste bewerking: Pim. Zie ook Handleiding. Eerste Hulp Wiki zoekt schrijvers! Schrijf jij ook mee?

De precordiale stomp is een methode om een mechanische prikkel aan het hart te geven indien er sprake is van een hartritmestoornis. Deze methode werd tot een aantal jaren geleden geadviseerd bij een 'withnessed cardiac arrest', ofwel wanneer men getuige was van een hartstilstand. Er werd dan een klap op de borstkas gegeven in de hoop daarmee het hart weer op gang te brengen. Tegenwoordig wordt deze methode echter niet meer toegepast omdat deze het snel starten met het geven van borstcompressies in de weg staat.

Bekend is dat wanneer je een spier mechanisch (dus onder invloed van een uitwendige kracht) prikkelt, hij tot contractie kan komen. Op deze theorie is de werking van de vuistslag (precordiale stomp) gebaseerd. Deze methode werkt alleen als hij snel wordt toegepast na het ontstaan van ventrikelfibrilleren (VF) of ventrikeltachycardie (VT). Dit betekent dat je getuige moet zijn geweest van de circulatiestilstand. In de EHBO wordt de methode niet meer aangeleerd omdat het al relatief lang duurt voor je een circulatiestilstand constateert. De vuistslag heeft dan geen nut meer. Bovendien kun je als EHBO-er niet differentiëren tussen verschillende vormen van circulatiestilstand. In de praktijk heeft de precordiale stomp alleen zin als een patiënt aan de monitor (ECG) VF /VT krijgt. Achtergrond van precordiale stomp Men veronderstelt dat de mechanische impuls van de precordiale vuistslag myocard- of Purkinjecellen tot depolarisatie kan brengen. Ongeveer zestig seconden na het ontstaan van een primair cardiale circulatiestilstand verliest het hart, door het ontstaan van een cellulaire anoxie, zijn eigenschap om op een mechanische stimulus met een actiepotentiaal te reageren. Het is dus zinloos om een precordiale vuistslag toe te dienen bij slachtoffers waarbij men "later" arriveert. Voor de ziekenhuissituatie Shock. Verschijnselen en behandeling kan men stellen dat in principe iedere aritmie (onregelmatigheid in de werking van het hart), welke aanleiding geeft tot een bewustzijnsverlies c.q. circulatiestilstand een indicatie vormt voor het geven van een precordiale vuistslag. Onderzoek toonde aan dat de precordiale vuistslag met name effectief is bij een ventriculaire tachycardie. Toepassing van de precordiale vuistslag bij een reeds enige tijd gecollabeerde patiënt of bij een primair hypoxische circulatiestilstand is zinloos. Bij zuigelingen, kleuters en jonge kinderen is de aetiologie van de circulatiestilstand vrijwel altijd een hypoxie. In deze leeftijdscategorie is de toepassing van de precordiale vuistslag gecontraïndiceerd. De techniek van de precordiale vuistslag Voordat men een precordiale stomp geeft, moet men eerst de ongevalorganisatie op gang laten komen. Eerst zoekt men het punt om de stomp toe te dienen. De precordiale vuistslag geeft men met de vlezige pinkzijde van de hand, met een gebalde vuist. Maak een vuist alsof je op tafel wilt slaan. Concentreer je op het onderste éénderde deel van het sternum en sla vanuit 40 tot 50 centimeter hoogte op dit punt. Denk erom dat het zwaardvormig aanhangsel niet geraakt wordt. Een korte krachtige slag zal het meeste effect hebben. Voer de vuistslag maximaal één keer uit en controleer daarna of de circulatie is hersteld (5 sec.). Zo niet, begin met cardio-pulmonale resuscitatie.

Overgenomen uit: VAG/EHBO 2006-2006