'''Bronchoconstrictie''' is het vernauwen van de kleinere [[luchtwegen]] doordat de gladde spiercellen in de wand van de [[bronchiën]] samentrekken en daarmee de diameter van de luchtwegen verkleinen. Bij een [[astma]]-aanval treedt bronchoconstrictie op onder de invloed van allergische prikkels, waardoor [[benauwdheid]] ontstaat. Daarnaast kan bronchoconstrictie optreden bij een ernstige [[allergische reactie]], als gevolg van het vrijkomen van histamine uit mestcellen (zie ook [[Afweersysteem]]. Behalve bronchoconstrictie treedt er vaak ook zwelling van de [[slijmvliezen]] en slijmvorming op, waardoor het vernauwende effect toeneemt.
In rust, wanneer er minder zuurstofbehoefte is, treedt bronchoconstrictie op door activatie van het [[parasympathisch parasympathische zenuwstelsel]]. Wanneer bij inspanning de zuurstofbehoefte toeneemt zal het [[orthosympatisch orthosympatische zenuwstelsel]] de overhand krijgen en zorgen voor [[bronchodilatatie]], ofwel verwijding van de luchtwegen en bronchiën.
Bronchoconstrictie bij [[astma]] kan worden opgeheven door het geven van een luchtwegverwijder (bronchodilatator), een medicijn dat de werking van het [[sympathische zenuwstelsel]] in de longen nabootst (sympathicomimeticum). Voorbeelden hiervan zijn [[Ventolin]] en Serevent.