Agonale ademhaling

Agonale ademhaling, in het Engels gasping genoemd is een ineffectieve (of niet-normale) ademhaling die gezien wordt bij een slachtoffer met een circulatiestilstand en moet gezien worden als de afwezigheid van ademhaling en een teken van een circulatiestilstand. Bij een slachtoffer met een agonale ademhaling moet men dus direct starten met reanimatie.

Een agonale ademhaling treedt op kort nadat het hart stopt en wordt gezien bij ongeveer 40% van de circulatiestilstanden. Helaas wordt het vaak gemist door eerstehulpverleners en wordt ten onrechte niet begonnen met reanimatie. In een onderzoek werd bij 23% van de 112-meldingen op de geluidsopname een agonale ademhaling op de achtergrond gehoord. Door zuurstoftekort (hypoxie) in de hersenen en hersenstam treedt gasping op als een soort laatste reflex.

Een agonale ademhaling ziet er uit als een vis die naar lucht hapt op het droge. Er is sprake van een luidruchtige ademhaling, soms met een zagend of gorgelend geluid waarbij de borstkas niet of nauwelijks beweegt en bij de mond en neus van het slachtoffer geen luchtverplaatsing te voelen is. Het wordt vaak omschreven als nauwelijks, zwaar of moeizaam ademen, het voeren van een doodsstrijd. Soms zijn er (kortdurend) ook bewegingen van armen en benen lijkend op een epileptische aanval. Daarnaast zijn er ook andere tekenen van zuurstoftekort zoals blauwe verkleuring van de lippen en het gelaat (cyanose).

Voorbeeldfilmpje gaspen: http://www.youtube.com/watch?v=_7T4p4CIOCg
Voorbeeldfilmpje gasped: http://www.youtube.com/watch?v=q-1T5AXDVPo&feature=related