''Eerst water, de rest komt later!''
<br>
Ongeacht het type brandwond, koelen is de allereerste en meest belangrijke stap bij de behandeling van brandwonden. Koelen voorkomt verergering van de brandwond. Koelen gebeurt bij voorkeur met lauw stromend kraanwater, maar indien dat niet voorhanden is is iedere vorm van water , ook slootwater, geoorloofd. Er wordt tenminste 10 tot 15 minuten gekoeld, waarbij de tijd geobserveerd wordt. Het water waarmee gekoeld wordt mag niet te koud zijn, omdat dit het koelen onprettig maakt en het risico op onderkoeling van het slachtoffer vergroot. Met name bij kinderen en bejaarden dient men extra alert hierop te zijn. Verwijder alle sieraden rond vingers, polsen, enkels en de nek om bij eventuele zwelling afknelling van het lichaamsdeel te voorkomen.
<br>
Indien er sprake is van grote, ernstige brandwonden wordt tijdens het koelen al [[Hulpdiensten:112|professionele hulp]] ingeschakeld.
<br><br>
Na het koelen wordt de afweging gemaakt of de brandwond door de eerstehulpverlener zelf behandeld kan worden, of dat deze door een arts gezien moet worden. Doorverwijzing naar een arts is noodzakelijk in de volgende gevallen:
* Alle derdegraads verbrandingen
* De oppervlakte van de verbrande huid is meer dan 9% 2e of 3e graads(zie [[regel van negen]])* [[Inhalatietrauma|Luchtwegverbrandingen ]] (waarschuw 112!)
* Verbranding door een electriciteitsletsel of bliksem
* [[Chemische verbrandingen]]
* Brandwonden over functionele gebieden (gelaat, handen, genitaliën, gewrichten)
* Circulaire brandwonden aan hals, borstkas en ledematen