Automatische controleur, bot, bureaucraat, developer, redacteur, nuke, eindredacteur, toezichthouder, beheerder
5.533
bewerkingen
Wijzigingen
geen bewerkingssamenvatting
Ongeveer 55% van de wervelfracturen na een ongeval treedt op in de nekwervelkolom, omdat deze relatief weinig beschermt is en daardoor meer bewegelijk is. Een andere 15 procent van de wervelfracturen vindt plaats in de thoracale wervelkolom. De borstkast biedt enige bescherming tegen fracturen omdat de spieren en ribben zorgen voor extra stevigheid van de wervelkolom.
Een andere zwakke regio in de wervelkolom is de overgang tussen de thoracale- en lumbale wervelkolom, daar treedt ongeveer 15% van de wervelfracturen na een trauma op. Hier is er namelijk een verschil in stevigheid omdat er een overgang is tussen de stevige thoracale wervelkolom en de relatief minder stevige lumbale wervelkolom. De overige 15% van de wervelfracturen vindt plaats in de lumbale wervelkolom.
Afhankelijk van de lokalisatie van de breuk in de wervel(s) is de stevigheid en stabiliteit van de wervel(kolom) wel of niet intact. Zo kan bij een breuk van het wervellichaam de wervelkolom nog steeds stabiel zijn, terwijl bij fracturen van een of meerdere boogvoetjes de wervelkolom niet langer stabiel is en er het risico op verplaatsing van wervels en bottelen ontstaat met het risico op [[dwarslaesie]].
Fracturen van het sacrum zelf komen relatief gezien veel minder voor, deze worden vaker gezien in het kader van fracturen van de bekkenring.
==Het ruggenmerg==
Het ruggenmerg (in het Engels 'spinaal cord') is een belangrijke bundel van zenuwbanen die signalen van en naar de hersenen transporteren en zo beweging van spieren, gevoel en werking van organen mogelijk maken.
Het ruggenmerg ontspringt vanuit het hersenstam en het verlengde merg in de hersenen en loopt door het wervelkanaal naar beneden. Bij iedere wervel wordt een zenuwknoop afgegeven (zowel naar links als naar rechts), die bij het verlaten de perifere zenuwen gaan vormen.
Het ruggenmerg loopt door tot ongeveer de hoogte van de eerste lumbale wervel (L1), vanaf daar lopen losse zenuwbundels door het wervelkanaal naar beneden. Dit laatste deel van zenuwbanen wordt ook wel cauda equina genoemd (ofwel 'paardenstaart').
[[Categorie:Anatomie]][[Categorie:Skelet]]
