Eerste Hulp aan Kinderen
Auteur: Pim / Supervisor: Pim / Co-auteur: [[]] / Niveau: Beginner/Gevorderd / Paginastatus: Incompleet. Laatste bewerking: Pim. Zie ook Handleiding. Eerste Hulp Wiki zoekt schrijvers! Schrijf jij ook mee? |
Waarom een apart hoofdstuk over Eerste Hulp aan Kinderen? Waarom is er een aparte cursus?
Eerste Hulp aan Kinderen verschilt wezenlijk van Eerste Hulp aan Volwassenen, zowel omdat de lichaamsbouw bij kinderen anders is als dat de benadering van een kind anders behoort te gaan.
Dit hoofdstuk is opgedeeld in 5 deelhoofstukken:
- Herkennen van het acuut zieke kind
- Kinderziekten
- Kleine letsels bij Kinderen
- Specifieke letsels bij kinderen
- Reanimatie van kinderen en baby's
Inhoud
Algemeen over Eerste Hulp aan Kinderen
Auteur: Sija, Jolanda / Supervisor: Pim / Co-auteur: [[]] / Niveau: Gevorderd / Paginastatus: Concept. Laatste bewerking: Pim. Zie ook Handleiding. Eerste Hulp Wiki zoekt schrijvers! Schrijf jij ook mee? |
De Eerste Hulp aan Kinderen wordt beinvloed door de ontwikkelingsfase waarin het kind zich bevindt. Verder is de kans op bepaalde ongelukken bij kinderen groter dan bij een volwassene. Een kind kan gevaar niet goed inschatten en kinderen kunnen speciale kinderziekten krijgen.
Benadering
De standaard benadering in de eerste hulp en de vijf regels van het Oranje Kruis gelden natuurlijk ook bij eerste hulp aan kinderen. Daarnaast zijn er specifieke dingen waar men bij kinderen rekening mee moet houden.
Van het kind
De meeste kinderen die letsel oplopen zijn erg geschrokken en bang. Het is daarom zeer belangrijk om het kind gerust te stellen. Stel het kind gerust door rustig en vriendelijk tegen het kind te praten. Zorg dat je dit doet op een manier die begrijpelijk is voor het kind en blijf altijd eerlijk. Zorg dat je het kind rustig benadert, maak geen gehaaste indruk. Laat kinderen die huilen eerst even uithuilen voordat je met de behandeling begint en leg altijd uit wat je gaat doen. Als de ouders/verzorgers aanwezig zijn kan je het troosten ook aan de ouders overlaten. Als kinderen na een ongeval direct huilen is dit een goed teken, blijft een kind rustig zitten/liggen dan kan dit een teken zijn dat er ernstig letsel is.
Vooral bij kinderen is het belangrijk om in een rustige omgeving eerste hulp te kunnen verlenen. Houdt grote groepen kinderen (bijvoorbeeld op een schoolplein) op afstand en laat maar één vriendje/vriendinnetje bij het slachtoffer. Als de situatie het toelaat is het het beste om binnen, in een rustige ruimte eerste hulp te verlenen.
Bang voor de 'dokter'
Sommige kinderen zijn zo bang dat ze absoluut niet toelaten dat je ze helpt. Een aantal dingen die je dan kan doen zijn:
- Zeg dat je niks plotseling gaat doen, maar dat je eerst alles vertelt. Laat het kind met alles wat je doet meekijken. Als je bijvoorbeeld water op een gaasje doet laat dan duidelijk blijken dat het gewoon water is en dat het niet prikt. Vertel ook waarom je handschoenen aantrekt. Dingen die voor een eerste hulpverlener zeer vanzelfsprekend zijn, kunnen voor een kind heel beangstigend zijn.
- Doe wat je gaat doen eerst voor op een niet aangedaan lichaamsdeel. Als je bijvoorbeeld een wond moet schoonmaken, maak dan eerst een stukje van de wond de huid schoon.
- Leid het kind af. Door de aandacht ergens anders op te vestigen kan je een kind kalmeren. Praat bijvoorbeeld over de hond/kat/cavia of geef het kind een knuffel om mee te spelen. Als je eenmaal het vertrouwen van een kind hebt gewonnen, laat hij/zij veel eerder toe dat je hem/haar helpt.
- Laat het kind meehelpen. Laat een kind zoveel mogelijk zelf doen zoals schoenen uittrekken of laat het kind bijvoorbeeld je rolletje tape vasthouden. Zo krijgt het kind het idee grip op de zaak te hebben en is het minder bang. Bovendien kan je op deze manier zien waartoe het kind zelf nog in staat is.
- Als iets pijn gaat doen, of prikt (zoals Sterilon) ben daar dan eerlijk over richting het kind. Wanneer je het kind pijn doet terwijl je zegt dat het geen pijn zal doen verliest het kind zijn vertrouwen in de hulpverlener en laat hij geen verdere behandeling toe.
Van ouders
Als ouders in paniek zijn, raakt het kind ook in paniek. Naast het kind is het dus ook belangrijk om de ouders gerust te stellen. Als je niet als eerste hulpverlener herkenbaar bent, laat dan duidelijk blijken dat je een eerste hulp diploma hebt en (als dat zo is) ervaring met kinder-ehbo. Ouders kunnen erg boos worden als een wildvreemde aan hun kind zit.
Zeker bij ernstige ongevallen kunnen ouders erg geschrokken zijn en panisch reageren. Er moet dan altijd de afweging worden gemaakt of de ouders wel of niet bij het kind moeten blijven. De voorkeur gaat natuurlijk uit naar dat de ouders aanwezig zijn, maar als het de veiligheid van kind, hulpverlener of omstanders in gevaar brengt kunnen de ouders beter op afstand gehouden worden. Schakel indien nodig politie in bijvoorbeeld wanneer ouders boos worden op de veroorzaker van een verkeersongeval waarbij hun kind gewond is geraakt.
Van omstanders
Een ongeval, en zeker met een kind, trekt veel publiek. Zeker kinderen hebben vaak niet het besef dat ze in de weg lopen. Laat omstanders helpen andere omstanders op afstand te houden. Als het letsel is opgelopen op bijvoorbeeld een schoolplein, buitenschoolse opvang of speeltuin staan er binnen no-time vele kinderen om je heen die allemaal 'de beste vriend(in) van' het slachtoffer zijn. Laat één vriendje of vriendinnetje erbij om troost te bieden en laat de rest afstand houden. Vaak is het het makkelijkste om binnen een rustige ruimte op te zoeken. Doe dit natuurlijk alleen als er geen gevaar is dat dit eerste letsel oplevert.
Wat maakt kinderen anders dan volwassenen
Lichamelijk
- kleiner, lichaamsverhouding - lichaamsoppervlak (brandwonden) - niet volgroeid (zondagsarmpje)
- Ademhalingsstelsel - Circulatiestelsel - Zenuwstelsel - Zintuigen - Spijsverteringsstelsel - Huid en bindweefsel
Geestelijk
- communicatie: niet kunnen praten, verbergen van letsel
Preventie
zie Peuterpalace
Bronvermelding
Voor het schrijven van deze pagina werd onder andere gebruik gemaakt van de volgende bronnen:[1]
- ↑ Eerste Hulp aan Kinderen, Het Oranje Kruis (Het Oranje Kruis 2006) ISBN 978-90077259-05-4