Bloedverdunners: verschil tussen versies
| [gecontroleerde versie] | [gecontroleerde versie] |
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Status| | {{Status| | ||
| − | |mainauthor= [[ | + | |mainauthor= [[Pim]] |
| − | |coauthor= [[]] | + | |coauthor= [[]] |
| − | |supervisor= [[ | + | |controller= |
| + | |supervisor= [[Pim]] | ||
|niveau= [[Handleiding#Niveau|Gevorderd]] | |niveau= [[Handleiding#Niveau|Gevorderd]] | ||
| − | |status= [[Handleiding#Status| | + | |status= [[Handleiding#Status|Concept]] |
}} | }} | ||
| − | |||
| − | Ook alcohol heeft een bloedverdunnende werking, bij inname van veel alcohol stolt het bloed minder snel en zal een wondje harder en langer bloeden. | + | '''Bloedverdunners''' (medische term: '''anticoagulantia''') is een groep medicijnen die zorgen dat het bloed 'dunner' wordt, ofwel dat het bloed minder snel stolt. Deze medicijnen worden onder andere gegeven aan patiënten met vaatvernauwingen, na een [[hartinfarct]] of [[herseninfarct]], bij vaatprothesen, na een [[trombosebeen]] of [[longembolie]] enzovoorts. Er zijn eenvoudige bloedverdunners, zoals het 'kinderasprientje': de acetylsalicylzuur, maar ook wat meer geavanceerde die controle van de bloedstolling bij de trombosedienst noodzakelijk maken, zoals sintromitis (acenocoumarol) en marcoumar (fenprocumon). |
| + | |||
| + | Ook [[alcohol]] heeft een bloedverdunnende werking, bij inname van veel alcohol stolt het bloed minder snel en zal een wondje harder en langer bloeden. | ||
Voor de eerste hulp zijn bloedverdunners met name bij [[huidverwondingen]] en [[schedel- en hersenletsel]] van belang omdat wonden langer blijven bloeden en er een verhoogd risico is op een [[hersenbloeding]] na een val. Bij [[wonden]] zal men bij gebruik van bloedverdunners eerder een [[wonddrukverband]] aanleggen en het slachtoffer verwijzen naar een [[arts]]. | Voor de eerste hulp zijn bloedverdunners met name bij [[huidverwondingen]] en [[schedel- en hersenletsel]] van belang omdat wonden langer blijven bloeden en er een verhoogd risico is op een [[hersenbloeding]] na een val. Bij [[wonden]] zal men bij gebruik van bloedverdunners eerder een [[wonddrukverband]] aanleggen en het slachtoffer verwijzen naar een [[arts]]. | ||
Versie van 19 jan 2012 om 13:01
| Auteur: Pim / Supervisor: Pim / Co-auteur: [[]] / Niveau: Gevorderd / Paginastatus: Concept. Laatste bewerking: Pim. Zie ook Handleiding. Eerste Hulp Wiki zoekt schrijvers! Schrijf jij ook mee? |
Bloedverdunners (medische term: anticoagulantia) is een groep medicijnen die zorgen dat het bloed 'dunner' wordt, ofwel dat het bloed minder snel stolt. Deze medicijnen worden onder andere gegeven aan patiënten met vaatvernauwingen, na een hartinfarct of herseninfarct, bij vaatprothesen, na een trombosebeen of longembolie enzovoorts. Er zijn eenvoudige bloedverdunners, zoals het 'kinderasprientje': de acetylsalicylzuur, maar ook wat meer geavanceerde die controle van de bloedstolling bij de trombosedienst noodzakelijk maken, zoals sintromitis (acenocoumarol) en marcoumar (fenprocumon).
Ook alcohol heeft een bloedverdunnende werking, bij inname van veel alcohol stolt het bloed minder snel en zal een wondje harder en langer bloeden.
Voor de eerste hulp zijn bloedverdunners met name bij huidverwondingen en schedel- en hersenletsel van belang omdat wonden langer blijven bloeden en er een verhoogd risico is op een hersenbloeding na een val. Bij wonden zal men bij gebruik van bloedverdunners eerder een wonddrukverband aanleggen en het slachtoffer verwijzen naar een arts.
Lees meer over bloedverdunners op Wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Bloedverdunner.
