Wijzigingen

{{Status|

|mainauthor= [[Pim]]

|supervisor= [[Pim]]

|niveau= [[Handleiding#Niveau|Gevorderd]]

|status= [[Handleiding#Status|Concept]]

}}

'''Ventrikelfibrilleren''' (ook wel '''kamerfibrilleren''' of '''VF''' genoemd) is een levensbedreigende [[hartritmestoornis]] waarbij de hartspiervezels in de [[hart]]kamers ([[ventrikel]]s) niet langer gecoördineerd samentrekken. Bij een normaal [[sinusritme]] worden de hartspiercellen aangestuurd vanuit de [[sinusknoop]] en trekken zij min of meer gelijktijdig samen waardoor bloed vanuit de kamers de grote vaten wordt ingepompt. Bij ventrikelfibrilleren ontstaat er echter een soort kortsluiting waardoor het gecoördineerd samentrekken van de hartspiercellen niet langer optreedt en iedere hartspiercel op een willekeurig moment samentrekt. De pompfunctie van de kamers komt hiermee stil te liggen en er wordt geen bloed meer naar de vitale organen en weefsels rondgepompt: er is sprake van een [[circulatiestilstand]]. Door uitblijven van aanvoer van zuurstofrijk bloed naar de hersenen treedt [[zuurstoftekort]] op waardoor het slachtoffer binnen 10 tot 15 seconden het bewustzijn verliest. in de hersenen. Indien niet snel wordt ingegrepen zal door voortdurend zuurstoftekort onherstelbare schade optreden aan de weefsels en vitale organen. [[Reanimatie]] en het toedienen van een elektrische schok ([[defibrillatie]]) kan deze [[hartritmestoornis]] opheffen en ernstige schade en overlijden voorkomen.