Blikseminslag: verschil tussen versies

Versie van 15 jun 2012 om 13:41

Blikseminslag of geraakt worden door onweer is een levensbedreigend elektriciteitsletsel, waarbij zeer grote hoeveelheden energie vrijkomen. Er is sprake van een zeer korte maar hevige overdracht van energie op het slachtoffer. Een blikseminslag is daarmee een elektriciteitsletsel, maar vertoont ook overeenkomsten met de letsels die gezien worden bij een explosie of blastletsel. Het slachtoffer wordt niet altijd direct door de bliksem geraakt, ook kan een inslag nabij het slachtoffer zorgen voor blootstelling aan de stroom.

Een blikseminslag geeft in de eerste plaats brandwonden. Er is altijd sprake van een ingangswond waar de bliksem het lichaam het eerst raakte, en een uitgangswond op de plaats waar de bliksem het lichaam weer verliet en de grond in ging. Deze brandwonden zijn meestal tweede of derdegraads en kunnen relatief klein zijn. In het lichaam kan echter grote schade zijn, die men niet aan de buitenzijde van het lichaam kan waarnemen.

Inwendig is vaak ernstige schade aan spieren, zenuwen, bloedvaten en organen. Met name het hart en de hersenen zijn erg gevoelig voor de grote hoeveelheid stroom die door het lichaam gaat na een blikseminslag. Er kunnen onder andere hartritmestoornissen en bewustzijnsstoornissen optreden. Soms wordt ook een ademstilstand gezien.

Eerste Hulp

De eerste hulp bestaat uit het veilig stellen van de vitale functies, het zo nodig toepassen van reanimatie en het eventueel behandelen van de brandwonden.

Bronvermelding

Op deze pagina wordt gebruik gemaakt van de onderstaande bronnen:^[1]

1. ↑ Spoedeisende Hulpverlening. RG van Kesteren, Th W Wulterkens. (BSL 2007) ISBN 9031340278