Hartfalen

Auteur: Pim / Supervisor: Pim / Co-auteur: [[]] / Niveau: Gevorderd / Paginastatus: Incompleet. Laatste bewerking: Pim. Zie ook Handleiding. Eerste Hulp Wiki zoekt schrijvers! Schrijf jij ook mee?

Hartfalen (medische term decompensatio cordis) is een ernstige aandoening van het hart, waarbij het hart door verschillende oorzaken niet langer in staat is om voldoende bloed rond te pompen. Dit moet niet verward worden met shock, al kan hartfalen in een eindstadium wel leiden tot (cardiogene) shock. Bij hartfalen is het hart onvoldoende in staat om te voldoen aan de vraag van de organen wat betreft zuurstofaanvoer. Met name bij inspanning komt dit op de voorgrond, de patiënt is dan ook snel moe en kan zich niet goed inspannen.

Oorzaken van hartfalen kunnen onder andere zijn:

• Een hartinfarct
• Hoge bloeddruk
• Aangeboren afwijkingen
• Zwakte van de hartspier
• Verdikking van de hartspier

Symptomen

Doordat er onvoldoende bloed wordt rondgepompt denken de nieren dat de bloeddruk te laag is en gaat het lichaam vocht vasthouden om het 'vochttekort' aan te vullen in een poging daarmee de circulatie te verbeteren. Het extra vocht komt niet alleen in de bloedvaten terecht, maar lekt ook weg naar de weefsels. Extra vocht in de weefsels wordt oedeem genoemd. Zo ontstaan er dikke enkels en/of onderbenen (enkeloedeem). Soms treedt er ook vocht uit in de longen, waardoor longoedeem ontstaat. In de volksmond wordt dit vaak 'vocht achter de longen' genoemd, wat echter niet juist is. Het vocht bij longoedeem zit in de longen, niet tussen de longvliezen. Er is verminderde inspanningstolerantie, het slachtoffer kan zich niet goed inspannen en wordt bij (geringe) inspanning kortademig. Bij ver gevorderd hartfalen kan er ook kortademigheid in rust zijn. Vaak zijn er ook andere klachten van het hart, zoals pijn op de borst.