Epiduraal hematoom

Epiduraal hematoom Pathofysiologie Een epiduraal hematoom ontstaat door een arteriële bloeding tussen het schedeldak en de dura mater door een verscheuring van de meningiale arteriën. De oorzaak is meestal een pariëtotemporale schedelfractuur met een bloeding van de arteria meningia media (ook wel de ‘bromfietsarterie’ genoemd). Omdat het een slagader betreft, is het een hevige bloeding met acuut levensgevaar. Symptomen Meestal is men bij het ontstaan van het hematoom nog kortdurend bewusteloos door het initiële letsel, maar bij 30% ontstaat klinische achteruitgang (bewustzijnsdaling en insulten) na een interval met helder bewustzijn (‘they talk and die‘). Aan de kant van het hematoom kan de pupil wijd en lichtstijf worden. Ook kan er aan de contralaterale zijde verlamming van de lichaamshelft optreden. Bij verdere toename van verplaatsing van hersenweefsel en inklemming kan de patiënt overlijden. Het epiduraal hematoom wordt vaak samen gezien met een schedel(basis)fractuur, ben dus bij een schedelbasisfractuur ook bedacht op de aanwezigheid van een epidurale of subdurale bloeding. Handelen Hoewel het epiduraal hematoom maar bij 1-3% van de in het ziekenhuis opgenomen patiënten met hersenletsel voorkomt, van wie bij 50% de schedel gebroken is, moet elke patiënt met een schedelbreuk minstens 24 uur klinisch worden geobserveerd, vanwege het gevaar op complicaties. Daarom is het noodzakelijk om 112 te bellen en de vitale functies te blijven controleren en zonodig veilig te stellen. Indien er een helm wordt gedragen, mag deze niet verwijderd worden als het niet echt nodig is, vanwege de verhoogde kans op nekwervelletsel. Bij het benaderen van een slachtoffer met een verdenking op een epiduraal hematoom dient men de wervelkolom niet onnodig te manipuleren. Het epiduraal hematoom wordt uitgevraagd in het protocol bij Disability 1. Na het vaststellen van het epiduraal hematoom gaat men uiteraard, indien het slachtoffer bij bewustzijn is, verder met het protocol.