Intubatie

Auteur: Pim / Supervisor: Pim / Co-auteur: Heleen / Niveau: Gevorderd / Paginastatus: Incompleet. Laatste bewerking: Pim. Zie ook Handleiding. Eerste Hulp Wiki zoekt schrijvers! Schrijf jij ook mee?

Voorbehouden of risicovolle handeling
Deze vaardigheid valt onder de voorbehouden of risicovolle handelingen. Deze valt niet binnen de standaard vaardigheden van de Eerste Hulp.

Intubatie is het aanbrengen van een buisje (tube) in de luchtpijp van het slachtoffer om de luchtweg te beveiligen en het slachtoffer kunstmatig te beademen.

Intubatie is een voorbehouden handeling en wordt alleen door speciaal opgeleide artsen en verpleegkundigen uitgevoerd. Deze handeling heeft géén plaats in de Eerste Hulp!

Waarom en wanneer intubatie noodzakelijk is

Stoornissen in een van de vitale functies kunnen aanleiding zijn om te besluiten het slachtoffer te intuberen. Dit kunnen stoornissen in de Airway zijn maar ook in Breathing, Circulation of Disability. In de onderstaande tabel is per vitale functie een aantal indicaties genoemd. Let op: deze tabel is zeker niet volledig en de keus om wel of niet een slachtoffer te intuberen is afhankelijk van veel meer dan alleen het wel of niet aanwezig zijn van een stoornis in de vitale functies.

Vitale functie	Indicatie voor intubatie	Ziektebeelden
Airway	Zwelling van de tong/slijmvliezen	Anafylaxie, Inhalatietrauma
Breathing	Inadequate oxygenatie/ventilatie	Astma, COPD, Pneumothorax, Spanningspneumothorax, Longontsteking
Circulation	Inadequate circulatie	Anafylaxie, Shock, Hartinfarct, Reanimatie
Diability	EMV < 9	Schedelhersenletsel, Intoxicatie, CVA/TIA

De intubatie procedure

Wanneer er een reden is om het slachtoffer te intuberen zijn de volgende dingen noodzakelijk:

• Een laryngoscoop en een laryngoscoopblad, dit is een metalen handvat en blad met een lampje zodat de stembanden in beeld kunnen worden gebracht.
• Tubes, in verschillende maten (interne diameter 7-8mm wordt over het algemeen gebruikt voor volwassenen) meestal met een cuff. Een cuff is een balonnetje wat opgeblazen kan worden net achter de stembanden en zo ervoor zorgt dat er goed beademd kan worden en geen slijm of maaginhoud omlaag de longen in kan lopen.
• Spuitje om de cuff mee op te blazen.
• Middelen om te controleren of de plaatsing van de tube correct is, bijvoorbeeld een stethoscoop of een capnograaf.
• Indien beschikbaar: zuigapparatuur (om eventueel slijm, bloed of braaksel te kunnen verwijderen en zo het zicht op de stembanden te verbeteren), tape/lint om de tube vast te kunnen maken.

Na Intubatie

Om de kunnen beademen wordt veel gebruik gemaakt van een Self-inflating bag of Ambuballon, hiermee kan door middel van positieve druk lucht in de longen geblazen worden. Meteen na intubatie moet de positie van de tube gecontroleerd worden. Deze kan immers per ongeluk in de slokdarm zijn geplaatst. Hierom zal met de stethoscoop geluisterd moeten worden of men ademgeruis kan horen. Indien mogelijk kan ook het CO2 (koolstofdioxide) in de lucht die uit de tube komt gemeten worden, immers indien deze in de trachea is geplaatst dan zal men een hoger CO2 meten dan in de omgevingslucht. Deze methoden zijn niet geschikt om te evalueren of de tube niet te diep is geplaatst. Een te diep geplaatste tube zal in de rechter hoofdbronchus terechtkomen en dan zal maar een long beademd worden. Hierom is het noodzakelijk om naar beide longen te luisteren en bedacht te zijn op verschillen tussen links en rechts. Daarnaast wordt in het ziekenhuis vrijwel altijd een x-thorax (longfoto) gemaakt om te controleren of de diepte van de tube juist is.

Problemen bij intubatie

Niet iedere intubatie is even gemakkelijk, anatomie en afwijkingen kunnen redenen zijn waarom een intubatie moelijk is. Een korte nek, een kleine onderkaak, kleine mondopening en slecht bewegelijke nek kunnen redenen zijn waarom intubatie moeilijk is. Ook aangezichtsletsel of brandwonden maken intubatie lastig, zeker vanwege de mogelijke zwelling en bloedingen die op treden.

Bronvermeldingen

Op deze pagina wordt gebruik gemaakt van de onderstaande bronnen: