Wijzigingen

Het De eerste stap bij het verlenen van Eerste Hulp -waar dan ook- is het zorgen voor een veilige werkomgeving en daarmee voor de eigen veiligheid van de hulpverlener(s)is en een van de belangrijkste aspecten van de hulpverleningveilige situatie voor omstanders en het slachtoffer. Wanneer de Een gewonde hulpverlener gewond raakt isnieteen goede hulpverlening in staat goed hulp te verlenen aan het slachtoffer niet mogelijk en kunnen voor zowel het slachtoffer alshulpverlener de gevolgen voor beiden kunnen groot zijn. Tevens dient men bedacht Ook dienen extra slachtoffers te zijn op risico’s voor de familie van hetslachtoffer en voor worden voorkomen, door omstanders die ook op de plaats van het ongeval aanwezig zijneen veilige plek te wijzen. Voor Alvorens men start metde hulpverlening dient men zich de hulpverlener er van overtuigd te gewissen zijn dat de situatie veilig is. Wanneer dat niet het gevalis , of dient men hij eerst te zorgen voor een veilige situatie ivoordat men begint met de hulpverlening.Voor door het beoordelen van gevaar weg te nemen, of indien de situatie op gevaren voor hulpverlener en het toelaat het slachtoffer dient men al zijnzintuigen te benutten. Goed kijken verplaatsen naar de situatie alvorens deze te benaderen is essentieel. Echter ookde neus speelt een belangrijke rol, soms is het gevaar afkomstig van riekende gassen of stoffen. Ookhet gehoor kan men benutten om vreemde geluiden waar te nemenveilige omgeving.

Het is goed om te beseffen dat gevaar niet alleen beoordelen van omgevingsfactoren afkomstig kan zijn. Ook hetslachtoffer kan een risico kan vormen voor de hulpverlener. Hierbij kan men denken aan agressierichting de hulpverlener of een besmettelijke ziekte die het slachtoffer onder de leden heeft.Niet ondenkbaar situatie op veiligheid is niet iets dat je te maken krijgt met een slachtoffer met een besmettelijke ziektein 1 dag leert. Het vergt training, zoalshepatitis, of HIVgewaarwording en praktijkervaring. Bij hulp aan Alle zintuigen zijn nodig om een slachtoffer is de kans aanwezig dat je met bloed situatie te maken krijgtbeoordelen. Vaakhebben we kleine wondjes aan Neem tijd om de handen situatie te overzien, te kijken of er factoren zijn die een gevaar kunnen opleveren en wanneer daar bloed van het slachtoffer in terecht komtkan besmetting optreden. De kans op daadwerkelijke besmetting bij direct bloedcontact is relatief klein,maar het risico is altijd aanwezig. Het dragen van latex of nitrile handschoenen bied goedebescherming tegen overdracht van besmettelijke ziekten. Echter, je zult niet altijd handschoenen bij jehebben. Probeer aanraking mogelijk al een snelle indruk kan krijgen van het bloed te vermijden[[BasisEH:Ongevalsmechanisme|ongevalsmechanisme]]. Mocht je onverhoopt toch in contact zijngeweest met bloed van Ook het gehoor en de neus spelen een slachtofferbelangrijke rol, neem dan contact op met je huisarts of bedrijfsarts.Behalve denk aan het beoordelen weglekken van de ongevalsituatie op gevaar is het belangrijk om gelijktijdig gas dat men zowel kan horen als ruiken. Vreemde geuren kunnen een inschattingte maken van aanwijzing zijn dat er wat mis is. Niets ruiken wil overigens niet zeggen dat er gebeurd geen giftig gas aanwezig kan zijn met (denk aan [[koolmonooxide]]. Ook de huid en het slachtoffer: gevoel kunnen helpen bij het beoordelen, denk aan temperatuur, vochtigheid en [[BasisEHLetsels:OngevalsmechanismeElektriciteit|ongevalsmechanismeelektriciteit]].

Behalve omgevingsfactoren kan ook het slachtoffer zelf een bron van gevaar zijn voor de hulpverlener. Sommige ziektebeelden geven agressie en bijvoorbeeld bij druggebruik kan het slachtoffer onverwacht (agressief) reageren. Daarnaast kan het slachtoffer een [[BasisEH:VeiligheidHygiene|besmettelijke ziekte]] hebben, die bijvoorbeeld via het bloed of ander lichaamsvocht overdraagbaar is. Draag bij voorkeur altijd handschoenen en probeer aanraking van het bloed te vermijden. <p>Ook omstanders kunnen onverwacht reageren op de hulpverlener en zelfs verbaal of fysiek geweldadig worden richting de hulpverlener. In dat geval kiest de hulpverlener voor zijn eigen veiligheid en trekt hij zich terug totdat beveiliging of politie voor een veilige situatie hebben gezorgd.<p>Lees ook de tekst over het [[BasisEH:Ongevalsmechanisme|ongevalsmechanisme]] en [[BasisEH:HET|hoogenergetisch trauma (HET)]]

Relevantie voor het protocolZoals beschreven maakt het ongevalsmechanisme de hulpverlener alert op mogelijke letsels die hij nogkan tegenkomen tijdens de uitvoering van het protocol. Het ongevalsmechanisme kan tevens zijnhandelen en denken in belangrijke mate beïnvloeden. Verdere in het protocol verkregen informatie kansamen met de informatie over het ongevalsmechanisme leiden tot hypothesevorming over de letsels vanhet slachtoffer en eventueel preventief te nemen maatregelen om verslechtering van Lees ook: de toestand van hetslachtoffer te voorkomen. Hiervan zijn hieronder enkele voorbeelden weergegeven[[Vaardigheden:· Een wielrenner die met hoge snelheid tegen een boom aan rijdt heeft op grond Rautek|noodvervoersgreep van hetongevalsmechanisme een verdenking op wervelletsels, wat betekent dat de hulpverlener bij hetonderdeel Airway and C-Spine preventief zijn hoofd en nek zal stabiliseren en het slachtoffervraagt niet te bewegen tot dat de ambulancedienst een stijve halskraag (StiffNeck®) aan heeftgelegd en het slachtoffer op een wervelplank is geïmmobiliseerd. In het ziekenhuis wordtröntgendiagnostiek uitgevoerd waarmee een wervelfractuur wordt uitgesloten.· Een kind dat ’s middags gevoetbald heeft wordt aan het begin van de avond plots niet lekker,ziet bleek en heeft pijn in de buik. Bij navraag blijkt het kind een trap in de buik gehad tehebben. Het kind lijkt een shock te ontwikkelen en wordt door de ambulance met spoed naarhet ziekenhuis gebracht.· Een vrouw van 73 jaar die op straat gevallen is en haar pols gebroken heeft blijkt bij navraagmet het hoofd op de stoeprand terecht gekomen te zijn. Ze heeft een kleine hoofdwond, maarzegt niet bewusteloos geweest te zijn. Wel meldt ze dat ze bloedverdunners gebruikt waarvoorze bij de trombosedienst komt. Omdat bij gebruik van bloedverdunners het risico op bloedingenin het hoofd (intracraniële bloedingen) verhoogd is bij een trauma aan het hoofd besluit dehulpverlener het slachtoffer toch per ambulance naar het ziekenhuis te laten vervoeren.Sommige handelingen binnen het protocol worden alleen al op grond van het ongevalsmechanismeuitgevoerd, omdat men vaak op straat niet goed kan beoordelen of er risico is op het bestaan vandergelijke letsels. Een goed voorbeeld is een val van hoogte waarbij de verdenking bestaat opwervelletsel. Al heeft het slachtoffer geen enkele klacht heeft(of zijn er factoren of verwondingen dieafleiden van mogelijke pijn in nek of rug) kan er toch voor worden gekozen om het slachtoffer niet meerte laten bewegen, de nek te immobiliseren en de ambulancedienst het slachtoffer geïmmobiliseerd naarhet ziekenhuis te laten vervoeren. Men gaat er in dat geval dus van het ergste uit tot het tegendeelbewezen is.<p>Meer informatie over (nek)wervelletsels en dwarslaesie is na te lezen in het hoofdstuk Airway and CspineRautek]].Meer informatie over inwendige bloedingen en shock is na te lezen in hoofdstuk Circulation<p>