Wijzigingen

Hoogteziekte ontstaat doordat bij stijging iedere 5500 meter de luchtdruk halveert waardoor ook de concentratie van zuurstof in de omgevingslucht afneemt. Bij iedere inademing komt hierdoor minder [[zuurstof]] in de longen en het [[bloed]] terecht, zonder dat daarbij de concentratie van [[koolstofdioxide]] stijgt. Doordat de ademprikkel in de hersenen niet wordt aangestuurd door de [[zuurstof]]concentratie in het bloed, maar door de stijging van de [[koolstofdioxide]]. Omdat de concentratie van [[koolstofdioxide niet veranderd reageren de hersenen eerste instantie niet op het [[zuurstoftekort]]. Door te acclimatiseren (wennen aan een nieuwe omgeving) kan de capaciteit van het lichaam om zuurstof op te nemen worden vergroot. Het lichaam reageert op het zuurstoftekort door aanmaak van extra rode bloedcellen als gevolg van afgifte van het hormoon [[erytropoëtine]] in de nieren, dat wordt uitgescheiden als gevolg van chronisch [[zuurstoftekort]]. Het effect hiervan duurt echter enkele weken. Wanneer het lichaam goed is aangepast kan men goed op de geacclimatiseerde hoogte verblijven. Voor hoogtes boven de 6000 meter geldt dit echter niet en is acclimatisering niet meer voldoende mogelijk, men zal dan regelmatig moeten afdalen naar lager gelegen gebieden. Boven de 9000 meter kan men niet in leven blijven.

====Milde symptomen====