Ventrikelfibrilleren

Auteur: Wikipedia/Pim / Supervisor: Pim / Co-auteur: {{{coauthor}}} / Niveau: Gevorderd / Paginastatus: Incompleet. Laatste bewerking: Pim. Zie ook Handleiding. Eerste Hulp Wiki zoekt schrijvers! Schrijf jij ook mee?

Bronvermelding
De tekst op deze pagina is afkomstig van Wikipedia en kan bewerkt zijn.

Ventrikelfibrilleren (ook wel kamerfibrilleren of VF genoemd) is een toestand waarbij de spiervezels van de hartkamers wel samentrekken, maar niet gecoördineerd, zodat er geen pompfunctie bestaat (het bloed stroomt niet meer en de weefsels worden niet meer van zuurstof voorzien). Hierdoor verliest het slachtoffer binnen ca. 10 seconden na het ontstaan van het ventrikelfibrilleren het bewustzijn, en zal, als er niet wordt ingegrepen, binnen ca. 5 minuten onherstelbare hersenbeschadiging optreden, en na meer dan 10 minuten vrijwel zeker de dood intreden.

De enige manier om deze toestand te bestrijden is door een geforceerde elektrische schok door het hart: defibrillatie. Hiervoor bestaan apparaten die defibrillators heten en die in ziekenhuizen, ambulances en op andere risicoplaatsen te vinden zijn. Bij binnen enkele minuten defibrilleren is de kans op volledig herstel zeer groot. Op steeds meer plaatsen worden Automatische Externe Defibrillatoren of AED's geplaatst, waarmee vrijwel iedereen met een korte opleiding (halve dag) deze schok kan laten toedienen.

Ook worden in gebieden waar de ambulance niet binnen enkele minuten aanwezig kan zijn, een brandweervoertuig uitgerust met een dergelijk apparaat. Deze voertuigen worden als First Responder Brandweer of FRB aangeduid.

Bij een acuut hartinfarct is het optreden van ventrikelfibrilleren de voornaamste onmiddellijke doodsoorzaak. Door het correct toepassen van hartmassage en beademing kan het slachtoffer in leven worden gehouden tot de levensreddende schok kan worden toegediend.

In de praktijk blijkt dat 19 van de 20 mensen die buiten het ziekenhuis worden gereanimeerd door omstanders uiteindelijk toch overlijden.