Automatische controleur, bot, bureaucraat, developer, redacteur, nuke, eindredacteur, toezichthouder, beheerder
5.533
bewerkingen
Wijzigingen
Nieuwe pagina aangemaakt met 'slachtoffer, neem dan contact op met je huisarts of bedrijfsarts. Behalve het beoordelen van de ongevalsituatie op gevaar is het belangrijk om gelijktijdig een inschat...'
slachtoffer, neem dan contact op met je huisarts of bedrijfsarts.
Behalve het beoordelen van de ongevalsituatie op gevaar is het belangrijk om gelijktijdig een inschatting
te maken van wat er gebeurd kan zijn met het slachtoffer: het ongevalsmechanisme.
Ongevalsmechanisme
Het ongevalsmechanisme is een beschrijving van welke gebeurtenissen hebben geleid tot het ongeval
en welke krachten op het slachtoffer hebben ingewerkt. De hulpverlener begint zich al een beeld te
vormen van het mogelijke ongevalsmechanisme op het moment dat hij de ongevalssituatie en het
slachtoffer benadert. Hij kijkt goed om zich heen om te kijken of er mogelijk nog een gevaar is voor
hemzelf of het slachtoffer en probeert een inschatting te maken van wat er gebeurt kan zijn. Indien het
slachtoffer aanspreekbaar is wordt aan het slachtoffer kort gevraagd wat er is gebeurt. Dit gebeurt bij
voorkeur terwijl men al start met de eerste handelingen van het protocol. Indien het slachtoffer niet
aanspreekbaar is probeert men via omstanders in korte tijd te weten te komen hoe het slachtoffer in
deze toestand terecht gekomen is. Verlies hier in eerste instantie niet te veel tijd mee, het gaat immers
om een globale indruk van de situatie. De schuldvraag is op dat moment niet aan de orde. Enkele
punten zijn echter wel van belang voor het verdere verloop van het protocol en het eventueel
inschakelen van professionele hulp:
<br>
* Is er sprake van een ongeval (trauma)? Of is het slachtoffer onwel geworden?
* Zijn er meerdere slachtoffers?
* Welke krachten hebben op het slachtoffer ingewerkt?
* Is er sprake geweest van een hoge energie overdracht? (zie onderstaande bij hoogenergetisch
trauma)
<br><br>
Het nagaan van het ongevalsmechanisme kan veel waardevolle informatie opleveren voor het verdere
verloop van de hulpverlening aan het slachtoffer. Dit geldt voor de hulpverlening door zowel de EHBOer
als door professionele hulpverlening op straat en in het ziekenhuis. Door deze informatie kan men
tijdig anticiperen op letsels die men in eerste instantie niet kan zien aan de buitenzijde van het
slachtoffer, maar die in een later stadium wel een verslechtering van de toestand van het slachtoffer als
gevolg kunnen hebben. Voorbeelden hier van zijn:
Een slachtoffer dat van een ladder van 3 meter hoog gevallen is. Door de val van hoogte is het risico
aanwezig dat het slachtoffer een (nek)wervel gebroken heeft, zonder dat hij daar direct klachten van
heeft, of wanneer er andere letsels zijn die afleiden van de pijn in de rug.
Een slachtoffer dat bij een val met de fiets het stuur in de buik gekregen heeft. Door het stompe trauma
in de buik kan een bloeding zijn ontstaan die in eerste instantie nog weinig klachten geeft, maar in een
later stadium kan leiden tot een shock.
Aan de hand van de verkregen informatie uit de observaties van de hulpverlener en de informatie die
het slachtoffer en omstanders hebben gegeven kan de hulpverlener in zijn achterhoofd al een
inschatting maken van welke letsels hij kan verwachten tijdens zijn onderzoek en het uitvoeren van het
protocol. Hij kan eventueel ook nog specifieke zaken navragen.
Behalve het beoordelen van de ongevalsituatie op gevaar is het belangrijk om gelijktijdig een inschatting
te maken van wat er gebeurd kan zijn met het slachtoffer: het ongevalsmechanisme.
Ongevalsmechanisme
Het ongevalsmechanisme is een beschrijving van welke gebeurtenissen hebben geleid tot het ongeval
en welke krachten op het slachtoffer hebben ingewerkt. De hulpverlener begint zich al een beeld te
vormen van het mogelijke ongevalsmechanisme op het moment dat hij de ongevalssituatie en het
slachtoffer benadert. Hij kijkt goed om zich heen om te kijken of er mogelijk nog een gevaar is voor
hemzelf of het slachtoffer en probeert een inschatting te maken van wat er gebeurt kan zijn. Indien het
slachtoffer aanspreekbaar is wordt aan het slachtoffer kort gevraagd wat er is gebeurt. Dit gebeurt bij
voorkeur terwijl men al start met de eerste handelingen van het protocol. Indien het slachtoffer niet
aanspreekbaar is probeert men via omstanders in korte tijd te weten te komen hoe het slachtoffer in
deze toestand terecht gekomen is. Verlies hier in eerste instantie niet te veel tijd mee, het gaat immers
om een globale indruk van de situatie. De schuldvraag is op dat moment niet aan de orde. Enkele
punten zijn echter wel van belang voor het verdere verloop van het protocol en het eventueel
inschakelen van professionele hulp:
<br>
* Is er sprake van een ongeval (trauma)? Of is het slachtoffer onwel geworden?
* Zijn er meerdere slachtoffers?
* Welke krachten hebben op het slachtoffer ingewerkt?
* Is er sprake geweest van een hoge energie overdracht? (zie onderstaande bij hoogenergetisch
trauma)
<br><br>
Het nagaan van het ongevalsmechanisme kan veel waardevolle informatie opleveren voor het verdere
verloop van de hulpverlening aan het slachtoffer. Dit geldt voor de hulpverlening door zowel de EHBOer
als door professionele hulpverlening op straat en in het ziekenhuis. Door deze informatie kan men
tijdig anticiperen op letsels die men in eerste instantie niet kan zien aan de buitenzijde van het
slachtoffer, maar die in een later stadium wel een verslechtering van de toestand van het slachtoffer als
gevolg kunnen hebben. Voorbeelden hier van zijn:
Een slachtoffer dat van een ladder van 3 meter hoog gevallen is. Door de val van hoogte is het risico
aanwezig dat het slachtoffer een (nek)wervel gebroken heeft, zonder dat hij daar direct klachten van
heeft, of wanneer er andere letsels zijn die afleiden van de pijn in de rug.
Een slachtoffer dat bij een val met de fiets het stuur in de buik gekregen heeft. Door het stompe trauma
in de buik kan een bloeding zijn ontstaan die in eerste instantie nog weinig klachten geeft, maar in een
later stadium kan leiden tot een shock.
Aan de hand van de verkregen informatie uit de observaties van de hulpverlener en de informatie die
het slachtoffer en omstanders hebben gegeven kan de hulpverlener in zijn achterhoofd al een
inschatting maken van welke letsels hij kan verwachten tijdens zijn onderzoek en het uitvoeren van het
protocol. Hij kan eventueel ook nog specifieke zaken navragen.
