Wijzigingen

Tijdens of na (zware) lichamelijke inspanning kunnen krampen in de spieren ontstaan, ookwel hittekramp genoemd. Hoewel de naam doet vermoeden dat het optreedt in een warme omgeving, kan het ook bij koeler weer optreden bij bijvoorbeeld marathonlopers. Hittekramp treedt op in de spieren van de bovenbenen en in de kuiten, maar ook kunnen de rug-, buik- of armspieren zijn aangedaan. De spieren zijn erg gevoelig bij aanraking en kunnen soms ook wat harder aanvoelen. Hittekramp kan ook gepaard gaan met verschijnselen van [[hitte-uitputting]], zoals misselijkheid, duizeligheid en een onwel gevoel. Soms treedt dit beeld ook op in combinatie met [[hyperventilatie]], waarbij ook spasmen van de handen ontstaan en er tintellingen in de vingers en rond de mond aanwezig zijn. Hittekramp wordt veroorzaakt door een zout en vochttekort in de spieren als gevolg van de inspanning. Vaak treedt het op omdat men alleen water heeft gedronken tijdens inspanning, zonder zouten aan te vullen. Het is ongevaarlijk.

De eerste stap bij de behandeling van hittekramp is het staken van de inspanning en het slachtoffer naar een koele ruimte brengen. Vaak helpt het om het slachtoffer een isotone sportrank (AA, Extran) te laten drinken en iets zouts, zoals chips, te laten eten. Het kan helpen om de spieren passief te bewegen en voorzichtig op te rekken. De inspanning moet worden gestaakt.

Hitte-uitputting en hittestuwing (ook wel warmte-uitputting genoemd) treden vaak op bij hoge omgevingstemperaturen of bij zware inspanning met te warme kleding (marathonlopers) om het lichaam. De lichaamstemperatuur stijgt boven de normaalwaarden, maar is per definitie niet hoger dan 40°C. Beide beelden hebben een vergelijkbare oorzaak: er is een grote inspanning geleverd bij warme omgevingstemperaturen en er is een tekort aan vocht en zouten ontstaan als gevolg van vochtverlies door zweten en verdamping via de ademhaling. Soms wordt een hitte-uitputting voorafgegaan door hittekramp. Indien het vochtverlies niet voldoende wordt aangevuld door eten en drinken treedt er uitputting op. Het beeld ontstaat deels door [[uitdroging]]. Vaak drinken sporters alleen (veel) water, dit is echter niet voldoende, men dient zowel vocht als suikers en zouten aan te vullen tijdens de inspanning.

Hitte-uitputting en hittestuwing kunnen overgaan in een hitteberoerte. Teken hiervan zijn niet langer het minder worden of stoppen van zweten, bizar gedrag en toename van de lichaamstemperatuur boven 40°C.

De behandeling van hitte-uitputting en hittestuwing hetzelfde. In de eerste plaats wordt het slachtoffer naar een koele ruimte gebracht en van (te) warme kleding ontdaan. Laat het slachtoffer eventueel plat liggen. Daarnaast wordt vochttekort aangevuld door het drinken van isotone sportdrank met toevoeging van zouten en suikers (bijvoorbeeld met zoute chips). Ook kan men gebruik marken van [[ORS]] ([[Oral Rehydration Solution]]), dit is echter relatief duur en smaakt vies. Blijf regelmatig de vitale functies controleren en kijk of het slachtoffer geen tekenen van een hitteberoerte ontwikkeld. Koel zo nodig het slachtoffer met sponzen, maar pas op het slachtoffer niet te onderkoelen. Indien het slachtoffer niet snel opknapt dient professionele hulp te worden ingeschakeld.

Belangrijkste onderdeel van de behandeling van een hitteberoerte is snel alarmeren en snel starten met koelen. Koelen is essentieel om verergering van de schade aan de cellen te voorkomen. Koelen moet echter wel met beleid gebeuren, want iemand drijfnat maken zal met name zorgen voor afkoeling van de huid, maar niet zorgen voor afkoeling van het binnenste van het lichaam. Meest effectief is dan ook om [[coldpacks]] te leggen op de plaatsen waar de grote bloedvaten aan de oppervlakte liggen: onder de oksels, in de liezen en in de nek. Het slachtoffer dient op de zij gelegd te worden zodat een zo groot mogelijk oppervlak gekoeld kan worden en dat de warmte afgifte aan de omgeving optimaal is. Het slachtoffer moet naar een koele ruimte gebracht worden en mag door middel van airco of ventilatoren gekoeld worden. Het is essentieel om de [[vitale functies]] te blijven controleren. Meet indien mogelijk tijdens het koelen iedere 5 minuten de [[lichaamstemperatuur]].

Op deze pagina is gebruik gemaakt van de volgende bronnen: <ref name="HOKB">Het Oranje Kruis Boekje, 26ste druk, H. van der Pols (Het Oranje Kruis, 2011) ISBN 978-90-06-92171-7</ref> <ref name"emse">Emergency Medicine, Sixth Edition, Anthony FT Brown (Hodder Arnold Education) ISBN 978-1-444-12013-4</ref><ref name="emsecr">Emergency Medicine Secrets, fifth edition, VJ Markovchick (Elsevier Mosby 2011) ISBN 978-0-323-07167-3</ref><ref name="atls">ATLS: Advanced Trauma Life Support Program for Doctors, 8th Edition, American College of Surgeons (American College of Surgeons, Chicago, 2008) ISBN 978-1-880696-31-6</ref><ref name="tintinalli">Tintinalli's Emergency Medicine, 7th Edition, J Tintinalli (McGrawHill Medical, 2011) ISBN 978-0-07-148480-0</ref><ref name="SEHBSL">Spoedeisende Hulpverlening. RG van Kesteren, Th W Wulterkens. (BSL 2007) ISBN 9031340278</ref>